T.C. Yargıtay 12. Hukuk Dairesi
E. 2012/1709
K. 2012/4097
T. 20.2.2012

ÖZET : Menkul rehninin paraya çevrilmesi yolu ile takiple ilgili rehinli araç hakkında borçlu haciz ve yakalama kararının kaldırılması talebi ile icra mahkemesine başvurmuştur. İcra takibi rehinin paraya çevrilmesi yoluyla olup, takip şekline göre haciz safhası olmadığından ve icra müdürlüğünce yapılmış bir haciz işlemi bulunmadığından, haczin kaldırılması isteminin konusu yoktur. İ.İ.K.`nun 150-d hükmüne göre takibin kesinleşmesi beklenmeden rehin konusu aracın yakalanarak muhafaza altına alınmasında da yasaya aykırı bir husus bulunmamaktadır.

DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizden tetkiki alacaklı israfından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Alacaklı tarafından menkul rehininin paraya çevrilmesi yolu ile ilamsız icra takibi bağlatılarak borçluya örnek 8 numaralı ödeme emri tebliğ edildiği ve rehinli araç hakkında yakalama kararının kaldırılması, borçlunun, haciz ve yakalama kararının kaldırılması talebi ile icra mahkemesine başvurduğu anlaşılmıştır.

İcra takibi rehinin paraya çevrilmesi yoluyla olup, takip şekline göre haciz safhası olmadığından ve icra müdürlüğünce yapılmış bir haciz işlemi bulunmadığından, haczin kaldırılması isteminin konusu yoktur.

Öte yandan, İ.İ.K.`nun 150-d maddesinde, “... İcra dairesi, takip talebi üzerine satış hazırlılarına başlar. Bu maksatla tapudan kayıt örneklerini ve belediyeden imar durumunu getirtir, takibin kesinleşmesini beklemeden kıymet takdirini yaptırır...” hükmü yer almakta olup takibin kesinleşmesi beklenmeden rehin konusu aracın yakalanarak muhafaza altına alınmasında da yasaya aykırı bir husus bulunmamaktadır.

O halde mahkemece şikâyetin reddi yerine yazılı şekilde kabulü yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.

SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK. 366 ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 20.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.