(2004 S. K. m. 67) (YİBK 01.06.1990 T. 1989/3 E. 1990/4 K.)
Dava: Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın birleştirilmesine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Karar: Gerek 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu gerekse 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununda, ara kararlara karşı kanun yoluna başvuru kabul edilmemiştir. Ara kararı niteliğindeki birleştirme kararlarına karşı, ancak esas hükümle birlikte temyiz yoluna başvurulabilir.
Bu itibarla mahkemenin; davanın Mersin 2. Asliye Ticaret Mahkemesi`nin 2012/315 esas sayılı dosyasıyla birleştirilmesine dair kararı, tek başına temyizi kabil olmayan bir karar olup, bu karara ilişkin temyiz istemi hakkında, mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3-4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay`ca da bu konuda karar verebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle, birleştirme kararı esas hükümle birlikte temyizi kabil olduğundan, davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
0 312 231 02 25 
info@baytokhukuk.com 