Şantaj Suçu Hakkında

T.C. Yargıtay 4. Ceza Dairesi 
E.2013/12927
K.2013/17109
K.T.3.6.2013

ÖZET : İddianamede sanığın eyleminin "mağdura kendisiyle çıkmak ve yatmak istediğini, telefon numarasını herkese verip kötü yolda bir kadın olduğunu söyleyeceğini, herkese mağduru aratacağını söylemesi" biçiminde tanımlanması karşısında, eylemin kanıtlanması halinde "şantaj" suçunu oluşturup oluşturmadığına dair kanıtları tartışma ve değerlendirmenin asliye ceza mahkemesine ait olduğu gözetilmelidir.

DAVA : Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:

KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.

Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:

İddianamede sanığın eyleminin "mağdura kendisiyle çıkmak ve yatmak istediğini, telefon numarasını herkese verip kötü yolda bir kadın olduğunu söyleyeceğini, herkese mağduru aratacağını söylemesi" biçiminde tanımlanması karşısında, eylemin kanıtlanması halinde "şantaj" suçunu oluşturup oluşturmadığına dair kanıtları tartışma ve değerlendirmenin üst dereceli asliye ceza mahkemesine ait olduğu gözetilip, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla suç vasfında yanılgıya düşülerek tehdit suçundan hüküm kurulması,

SONUÇ : Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleriyle tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden hükmün başkaca yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.